“Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją” (Mt 13,46) Pan Bóg też znalazł taką Perłę. Dla Niego była Nią Maryja. “Oto Ja służebnica Pańska” (Łk 1,38) Gdyby spróbować streścić posłannictwo Najświętszej Maryi Panny wystarczy to jedno słowo: Służebnica. Służebnica całkowita, w pełni (właściwie nie wiadomo, jakiego użyć słowa, by oddać tą całkowitość i wyłączność Jej służby), którą jest i teraz w niebie. Bóg przyjął też całkowicie tą Jej służbę do tego stopnia, że powierzył Jej Swoje Ciało. Mało że powierzył – stał się Ciałem z Ciała Maryi. W Jego Ciele nie ma nic z ziemskiego ojca, bo go nie miał – to Najświętsze Ciało wszystko otrzymało od Najświętszej Dziewicy. Eucharystyczne Ciało Chrystusa jest tym samym Ciałem, które Maryja zrodziła w Betlejem. Czyli adorując Ciało Chrystusa ukryte w św. Hostii, adorujemy też Ciało Najświętszej Matki. Ona jest z Nim ściśle zjednoczona, nie tylko w niebie, ale i w Najświętszym Sakramencie. Dlatego uroczysty październikowy różaniec (który jest najpiękniejszą i najpotężniejszą Maryjną modlitwą, jaką zna Kościół) odmawiamy przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Gdyby podać jedną z wielu definicji różańca, to trzeba powiedzieć o tajemnicach związanych z życiem Chrystusa, w których Maryja była i jest razem z Nim w pełni zjednoczona. Przypomina nam o tym św. Jan Paweł II: “Kościół wzmocniony obecnością Chrystusa (por. Mt 28, 20) pielgrzymuje w czasie do końca wieków, idąc na spotkanie Pana, który przychodzi; ale na tej drodze — pragnę to wyraźnie podkreślić — kroczy śladami wędrówki odbytej przez Maryję Dziewicę, która szła naprzód w pielgrzymce wiary i utrzymała wiernie swe zjednoczenie z Synem aż do Krzyża”. W czasie nabożeństwa październikowego kontemplujemy tajemnicę św. Hostii i jesteśmy najbliżej naszej ukochanej Najświętszej Matki. Nawet w wielkich sanktuariach Maryjnych Maryja nie jest tak bardzo obecna, jak w tym zjednoczeniu eucharystycznym wraz ze Swoim Synem. I znowu św. Jan Paweł II: “Bogarodzica jest obecna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła, jak uczy Sobór. Ona — rzec można — w sposób szczególny i wyjątkowy uczestniczy w tym <<budowaniu>> Kościoła od samych podstaw przez Eucharystię.” Nikt tak jak Maryja, nie pomoże nam rozważyć tajemnic życia Jej Syna, obecnego w św. Hostii. Wypełnieniem wszystkich 20 tajemnic różańca jest Święta Hostia... Źródłem i szczytem życia Kościoła jest Eucharystia i ten największy Skarb, dla którego warto sprzedać wszystko (jak w przypowieści z Ewangelii). Na deser załączamy poniżej dwie przepiękne wersje rozważań różańcowo – eucharystycznych. Pierwsza wersja rozważań zaczerpnięta jest z książki „Kochać Jezusa Sercem Maryi” O.M. Lucia. Druga wersja rozważań została ułożona przez Wspólnotą Miłosierdzia Bożego i Niepokalanej:

TAJEMNICE RADOSNE

Tajemnica I – Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Wersja I

W tej tajemnicy rozważamy posłuszeństwo Matki Najświętszej wobec Słowa Bożego i Jej otwarcie się na Jego Wolę. „Tak” Matki Najświętszej dało nam Przenajświętszy Sakrament, gdyż Ciało Pana Jezusa zostało ukształtowane z Niepokalanego Serca Jego Matki. Z Jej Ciała Pan Jezus wziął Ciało, które nam daje w Eucharystii. Naśladujmy Matkę Najświętszą w Jej doskonałym pełnieniu Woli Bożej. Panie Jezu, świadomi Twej pełnej miłości w Przenajświętszym Sakramencie łączymy się z pokorą i doskonałym wypełnieniem Woli Bożej przez Matkę Najświętszą jako zadośćuczynienie za naszą wyniosłość i brak Twojej Woli w nas.

Wersja II

Gdy „Fiat” zostało wypowiedziane przez Serce i usta Matki Najświętszej, Pan Jezus zamknął się w tym czystym łonie. Naucz się mówić z Matką Najświętszą każdego dnia: „oto ja służebnica doskonałego posłuszeństwa”. Jakiekolwiek zsyła na ciebie próby, doświadczenia, jakiejkolwiek od ciebie wymaga ofiary, jakiekolwiek narzuca obowiązki, miej zawsze w sercu tę odpowiedź miłości: „oto służebnica Pańska gotowa wszystko wykonać, wszystko poświęcić, aby wyłącznie pełnić Wolę Bożą”. Matko Najświętsza proszę Cię o łaskę, abym zawsze pełnił Wolę Bożą z miłością i uległością. Proszę Cię, abym był zawsze gotów, kiedy Pan Jezus zażąda ode mnie ofiary dla ratowania dusz grzeszników.

Tajemnica II – Nawiedzenie Św. Elżbiety

Wersja I

Jak do Elżbiety przybyła Matka Najświętsza w czasie, gdy była potrzeba, tak teraz przybywa Ona do nas z Panem Jezusem w Przenajświętszym Sakramencie. Pan Jezus nie przestaje nas nawiedzać w Świętej Eucharystii, byśmy mogli przychodzić do Niego z ufnością i wiarą. Św. Elżbieta została napełniona Duchem Świętym, a Jan w jej łonie był rozradowany z obecności Pana Jezusa. My teraz radujemy się w Jego Obecności, bo w tym Sakramencie nieskończonej Miłości Pan Jezus wylewa na nas Swojego Ducha Świętego. Św. Jan Chrzciciel rozpoznał Ciebie, Panie Jezu, abyśmy też mogli rozpoznać Ciebie ukrytego w Przenajświętszym Sakramencie.

Wersja II

Matka Najświętsza podjęła trud drogi do Elżbiety, aby służąc jej w potrzebie, przeżywać wspólnie radość z oczekiwania na przyjście Syna Bożego i głosić chwałę Boga. Matka Najświętsza wyśpiewuje Ojcu Niebieskiemu hymn uwielbienia i dziękczynienia za Jego wspaniałomyślną miłość ku Niej i całej ludzkości. Proszę Cię, Matko Najświętsza, o łaskę, abym służył drugim, doprowadzając dusze zatwardziałych grzeszników do Boga, które przez swoją lekkomyślność utraciły łaski. Matko Najświętsza proszę Cię, naucz mnie oddawać Bogu należną cześć oraz dziękczynienie za Jego miłość i okazywane miłosierdzie grzesznikom.

Tajemnica III – Narodzenie Pana Jezusa w Betlejem

Wersja I

Kiedy przychodzimy przed Najświętszy Sakrament – przychodzimy do Betlejem. Pasterze i Królowie przybywając do Dzieciątka Jezus, aby Go adorować, sprawili Mu swą wizytą wielką radość. Podobnie nasze pokorne odwiedziny złożone Panu Jezusowi w Najświętszym Sakramencie sprawiają Mu ogromną radość. Tak jak prawie 2000 lat temu „Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami”, tak i dzisiaj słowo ponownie staje się Ciałem – Hostią świętą. Ten sam Pan Jezus narodzony w Betlejem jest prawdziwie, rzeczywiście obecny dla nas w Przenajświętszym Sakramencie. Prosimy Cię, Matko Najświętsza, o ducha ubóstwa, abyśmy znaleźli całe swoje bogactwo w Jego Boskiej Miłości i wszystkie swoje skarby w Jego Rzeczywistej Obecności. Panie Jezu, tak jak w Najświętszym Sakramencie stajesz się ubogi, „ogałacając Się” w Swoim Majestacie, uczyń nas bogatymi w pełnię Twojej Łaski.

Wersja II

Pan Jezus przychodzi na świat w ubogiej stajence. Nie wybiera pałacu i przepychu. Bóg przychodzi na ziemię, aby być dla mnie wzorem wyrzeczenia, cierpienia, ubóstwa. Matka Najświętsza adoruje Syna Bożego w pokorze, cichości i uniżeniu – na kolanach. Padają na kolana pasterze, trzej królowie i oddają pokłon Dzieciątku Jezus. Proszę Cię Matko Najświętsza o łaskę, abym z wdzięcznością przyjmował wszystko to, co mi zsyła Boża Opatrzność. Proszę, abym z radością przyjął tę łaskę, że mogę przez modlitwę i pokutę przyprowadzać do Ciebie dusze grzeszników.

Tajemnica IV – Ofiarowanie Pana Jezusa w Świątyni Jerozolimskiej

Wersja I

Jak w Świątyni Matka Najświętsza przedstawiła i ofiarowała Pana Jezusa Bogu Ojcu, tak prosimy Ją obecnie, by ofiarowała nas Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. To proroctwo Symeona mówiące o tym, że Pan Jezus będzie odrzucony, trwa obecnie, gdyż Święta Eucharystia jest powodem zakłopotania pysznych, jest kamieniem obrazy dla tych, którzy opuszczają i znieważają Go – którym jest On obojętny. Dlatego dzisiaj nasze nawiedzenie Pana

Jezusa w Najświętszym Sakramencie jest tak ważne. Pocieszajmy Go za tych, którzy oddalili się od Jego Eucharystycznej Miłości. Radość Symeona jest dzisiaj naszą radością kiedy możemy się wpatrywać w Pana Jezusa w Sakramencie Miłości. Matko Najświętsza, Ty ofiarowałaś Pana Jezusa w Świątyni Bogu Ojcu, tak i my dzisiaj ofiarujemy Bogu wszystko dobro i całą naszą nędzę.

Wersja II

Matka Najświętsza ze Św. Józefem ofiaruje Bogu Ojcu Dzieciątko Jezus w Świątyni Jerozolimskiej. Masz się oddać cały Panu Jezusowi. Chrystus chce dla Siebie wszystkiego. Nie mogę opuścić żadnej okazji do ofiary. Bolesne proroctwo Symeona wywołuje w Sercu Matki Najświętszej wiele goryczy, lecz nie żali się, nie narzeka, nie broni przed cierpieniem. Prosimy Cię Matko Najświętsza o łaskę, abyśmy zawsze byli gotowi do wszelkich wyrzeczeń dla ratowania dusz grzeszników od wiecznego potępienia.

Tajemnica V – Odnalezienie Pana Jezusa w Świątyni Jerozolimskiej

Wersja I

Matka Najświętsza odnalazła Pana Jezusa po trzech dniach. Jakąż nieopisaną radość przeżywała znajdując Go. Z wytrwałością i ufnością szukała Matka Boża dwunastoletniego Pana Jezusa. Uczy nas, że nasza modlitwa ma być nieustanna, wytrwała i ufna. Prosimy Cię Panie Jezu przez Najświętsze Serce Matki Bożej, abyśmy wytrwali w wierności Twojej nauce i nie pozwól, byśmy się kiedykolwiek odłączyli od Ciebie.

Wersja II

Matka Najświętsza ze Św. Józefem poszukuje dwunastoletniego Pana Jezusa przez trzy dni i trzy noce. Odnajdują Go w Świątyni Jerozolimskiej. Matka Najświętsza uczy mnie roztropności i natychmiastowego poszukiwania Pana Jezusa w przypadku niepożądanego z Nim rozstania poprzez grzech. Matko Najświętsza proszę Cię, uproś mi łaskę tęsknoty za Panem Jezusem i poszukiwania Go w kościele, gdzie jest nieustannie obecny w Przenajświętszym Sakramencie. Niech łaska Twoja Matko Boża przepełnia moje serce coraz doskonalszą miłością do Boga, abym przez nią doprowadzał do Niego grzeszne dusze.

TAJEMNICE ŚWIATŁA

Tajemnica I – Chrzest Jezusa w Jordanie

Wersja I

Jezus wchodzi do rzeki Jordan i pragnie przyjąć chrzest z rąk Jana Chrzciciela. Jan Chrzciciel nie rozumie, dlaczego Jezus, niewinny, chce być ochrzczony razem z grzesznikami. A gdy został ochrzczony, otworzyły się niebiosa, ukazał się Duch Święty, a głos z nieba mówił: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”(Mt 3,17). Jezus, przyjmując chrzest Janowy, solidaryzuje się z grzesznym rodzajem ludzkim. Chce wypełnić „wszystko, co sprawiedliwe” (Mt 3,15), to znaczy chce wypełnić doskonale wolę Ojca. Przez przyjęcie chrztu zostaliśmy wszczepieni w Mistyczne Ciało Chrystusa, którym jest Kościół Święty, stając się w ten sposób dziećmi Bożymi.

Wersja II

Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie” (Łk 3,21-22).

Jezus objawia swoje Bóstwo. Przy Jego chrzcie jest obecna cała Trójca Święta. Również nasze serce od chwili przyjęcia chrztu świętego staje się świątynią Trójcy Świętej. Oddajmy chwałę

Bogu w trzech osobach: Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu. Czyńmy zawsze ze czcią znak krzyża świętego.

Tajemnica II – Objawienie się Jezusa w Kanie

Wersja I

Na weselu w Kanie Galilejskiej Jezus, przez dokonanie pierwszego cudu (por. J 2,1 -12), otwiera serca uczniów na wiarę. Gościom weselnym zabrakło wina. Na prośbę Swojej Matki, Maryi, Jezus przemienia wodę w wino. Małżonkowie i goście weselni mogą kontynuować wesele. Jezusa nie może zabraknąć w naszym codziennym życiu, a zwłaszcza w życiu małżeńskim i rodzinnym. Gdy po weselu nastąpi codzienna rzeczywistość, wtedy potrzebny będzie Jezus, który pomoże – jak wodę w wino – przemieniać w miłość i wzajemną służbę codzienne trudy i kłopoty.

Wersja II

A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto?” Wtedy matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,3-5).

Posłuszeństwo Maryi, która jawi się tu jako wszechmoc błagająca i pośredniczka łask, jest najprostszą i najdoskonalszą drogą do pełnienia woli Bożej i głębokiego zjednoczenia z Chrystusem.

Tajemnica III – Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

Wersja I

„Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”(Mk 1,15). Królestwo Boże nie utożsamia się z królestwem ziemskim. Jest wszędzie tam, gdzie ludzie wierzą w Chrystusa, naśladują Jego świętość i korzystają z Jego łaski. Jest wszędzie, gdzie jest Chrystus. W królestwie tym panuje miłość. Jeśli miłujemy innych ludzi, wtedy królestwo Boże jest w nas (por. Łk 17,21). Do tego królestwa jesteśmy wszyscy wezwani. Mamy uwierzyć w Ewangelię, to znaczy przyjąć ją całym sercem. Mamy nawracać się, to znaczy ciągle przemieniać się, powstawać z grzechu, wyzbywać się wad i złych skłonności. Bóg niecierpliwie czeka na owoce naszego chrześcijańskiego życia.

Wersja II

„Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie” (Łk 15,18).

Potrzebna jest odwaga, ażeby powiedzieć „zgrzeszyłem”, aby powstać i powrócić do ojca. Korzystajmy często z sakramentu pojednania, wielkiej tajemnicy miłosierdzia przywracającej człowiekowi godność dziecka Bożego.

Tajemnica IV – Przemienienie na Górze Tabor

Wersja I

Jezus ukazuje trzem wybranym apostołom swoje Bóstwo i chwałę na górze Tabor (por. Łk 9,35). Przemienia się wobec nich. Przygotowuje ich na swoją przyszłą mękę i śmierć krzyżową. Syn Człowieczy ma „wiele cierpieć i być wzgardzonym” (Mk 9,12), zostanie zabity. Jezus chce ich przekonać, że dla przyszłej chwały warto jest znosić cierpienia i powierzyć Mu siebie. Im większe jest nasze cierpienie, tym większa i piękniejsza będzie kiedyś nasza chwała.

Wersja II

„I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie»” (Mk 9,7).

Jezus przemienił się wobec Piotra, Jakuba i Jana, których wziął ze sobą. Apostołowie ujrzeli przyszłą chwałę – są pełni zachwytu, a Ojciec wzywa ich do posłuszeństwa Jezusowi. Niech ta prawda umocni w nas wiarę w Chrystusa i pogłębi pragnienie jeszcze lepszego poznania Go, jako umiłowanego Syna Boga, który dla nas stał się drogą, prawdą i życiem.

Tajemnica V – Ustanowienie Eucharystii

Wersja I

„Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem” (J 6,55). Jezus ustanawia Eucharystię, w której ze swym Ciałem i Krwią pod postaciami chleba i wina staje się pokarmem dla naszych dusz, dając aż „do końca” świadectwo swej miłości do ludzi(J 13,50), dla których zbawienia złoży siebie samego w ofierze. Nie ma większej tajemnicy wiary, która uobecnia się codziennie wśród nas, jak rzeczywista obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie.

Prośmy Maryję, Matkę Eucharystii, by wybłagała dla nas łaskę umiłowania Sakramentu Eucharystii. Niech każdy z nas nieustannie czerpie z tego nieskończonego źródła miłości i miłosierdzia, uczestnicząc we Mszy świętej, przyjmując Komunię świętą oraz osobiście codziennie (jeśli to możliwe) nawiedzając Jezusa w Kościele.

Wersja II

A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im, mówiąc: „Bierzcie, to jest Ciało moje”. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: „To jest moja Krew Przymierza!, która za wielu będzie wylana” (Mk 14,22-24). Eucharystia jest „chlebem żywym”, który daje ludziom życie wieczne(por. J 6,51). Niech ten pokarm podtrzymuje nas w ziemskiej wędrówce w drodze do Ojca w niebie.

TAJEMNICE BOLESNE

Tajemnica I – Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

Wersja I

Pan Jezus w Ogrodzie Oliwnym pocił się Krwią. Konanie, które wycierpiał, było na skutek uświadomienia sobie, że będzie odrzucony przez tak wielu. Widział w Ogrójcu Pan Jezus, jak poprzez wieki będzie opuszczony, wzgardzony i unikany przez człowieka w wielu tabernakulach świata. A przecież pozostał wśród nas w Przenajświętszym Sakramencie, by przynieść tyle miłości i błogosławieństwa. Krew, którą się pocił, to był ból Jego zranionego Serca, spowodowany odrzuceniem Jego Eucharystycznej Miłości. W Ogrójcu Anioł przyniósł Panu Jezusowi umocnienie i pociechę, pokazując Mu wszystkie adoracje Jego Sakramentu Miłości i wszystkie nawiedzenia, które kiedykolwiek będą odprawiane. W tym momencie Pan Jezus w Ogrójcu ujrzał nas modlących się przed Nim. Jakaż ta dzisiejsza nasza adoracja jest dla Niego ważna. Panie Jezu, ofiarujemy Ci wszelkie odrzucenia, jakie nas spotykają od innych, byś był kochany przez wszystkich ludzi w Najświętszym Sakramencie.

Wersja II

Rozpoczyna się krwawe konanie. Odczuwa w Swej Duszy i na Swoim Ciele wszystkie grzechy świata. Lęk i trwoga wyciskają krwawy pot. Bolesna Męka już się rozpoczęła. Pan Jezus szuka współczucia, pociechy, podchodzi do Apostołów, którzy posnęli. Cały czas oczekuje wsparcia, pragnie, aby Mu towarzyszyli, aby razem z Nim chociaż cząstkę tej Męki skosztowali. I dzisiaj Panie Jezu czekasz w Najświętszym Sakramencie opuszczony, zdradzany, niedoceniony – a przecież Jesteś największą Miłością i nieskończonym Miłosierdziem! Na ile tylko możemy, dotrzymujmy Mu towarzystwa. On pragnie, abyśmy się modlili, abyśmy rozmyślali o Jego Męce, abyśmy Go pocieszali i ratowali dusze grzeszników. Prosimy Cię Panie Jezu o łaskę, abyśmy potrafili wszystkie swoje cierpienia, trwogi i niepokoje łączyć z Twoją Męką i ofiarować o nawrócenie grzeszników.

Tajemnica II – Biczowanie Pana Jezusa

Wersja I

Pan Jezus był biczowany u słupa kaźni. Tak jak Najświętsze Ciało było rozrywane, kaleczone, tak teraz Pan Jezus cierpi w Najświętszym Sakramencie od tych, którzy profanują, znieważają Hostie Święte. Tak jak pszenica jest łamana, młócona i miażdżona, zanim stanie się chlebem, tak Pan Jezus, nasza Boska Pszenica, chciał być zmiażdżony u słupa kaźni, złamany na Sercu i upokorzony. Któż potrafi wypowiedzieć smutek, zmierzyć gorzki ból, jaki czuł Pan Jezus przed Piłatem? Panie Jezu, przez Twe bolesne Rany, które wycierpiałeś podczas biczowania dopomóż nam przezwyciężać skłonności ciała, byśmy mogli cenić Twoją Miłość ponad wszelką inną miłość. Oczyść nas od wszelkich fałszywych przywiązań tak, by Twoja Obecność w Eucharystii stała się skarbem naszych serc. Matko Najświętsza prosimy Cię o czystość w myślach i uczynkach.

Wersja II

Stoi Pan Jezus przed Piłatem niesłusznie wydany na ubiczowanie. Zdzierają szaty, przywiązują do słupa i biczują. Najświętsza Krew płynie z wielu Ran. Pan Jezus ponosi te cierpienia, aby wynagrodzić Ojcu Niebieskiemu za bezwstyd człowieka, za nieskromne myśli, za wszystkie grzechy nieczyste. Skrępowane, przywiązane do słupa Ręce Pana Jezusa wzywają nas do tego, aby zawsze nasze czyny były zgodne z Wolą Bożą, abyśmy tylko dobro czynili bliźnim. Dzisiaj Panu Jezusowi krępujemy ręce, gdy marnujemy łaski, którymi chce nas obdarzyć w Najświętszym Sakramencie. Biczujemy, z szat obnażamy, kiedy folgujemy sobie w naszych myślach, pozwalamy, aby nasze ciało doznawało rozkoszy, kiedy je zbytnio rozpieszczamy. Prosimy Cię Panie Jezu o łaskę, abyśmy poprzez umartwienie swojego ciała, zmysłów, potrafili wynagrodzić Ci za zmysłowość tak wielu dusz.

Tajemnica III – Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa

Wersja I

Rozmyślajmy o koronie cierniowej, nie tylko tej, którą miał na Głowie Pan Jezus, ale również o tej, wokół Jego Najświętszego Serca. Ciernie wokół Serca wyobrażają ból, jaki On cierpi na skutek niewdzięczności świata wobec Jego Miłości w Najświętszym Sakramencie. Jest bardzo zraniony przez obojętność i niewdzięczność. W wielu Tabernakulach jest nie chciany i nie lubiany, gdyż świat ignoruje Tego Jedynego, który może rozwiązać jego problemy. Dlatego poprzez każdą adorację, którą odprawiamy, wyciągamy ciernie z Jego Serca i Głowy zamieniając je w wiele kwiatów nieopisanej pociechy. Panie Jezu, przez Twoją cierniową koronę uczyń nas pokornymi, byśmy mogli naśladować Twoją pokorę w Eucharystii.

Wersja II

Nakładają Panu Jezusowi koronę z cierni, aby wydrwić Jego Królewską Godność. Siedzi Pan Jezus w brudnym, poszarpanym płaszczu, z trzciną w ręce. Ciernie wbijają się coraz głębiej w Głowę, Krew Najświętsza spływa i zalewa Oczy. Pan Jezus znosi cierpliwie to upokorzenie, aby wynagrodzić Ojcu Swemu za naszą pychę, za każde niewłaściwe słowo, które może zaważyć na dobrym imieniu bliźniego, za przyzwyczajenie do mówienia o sobie tylko pozytywnie i stawiania się w dobrym świetle, a zbyt lekkomyślną ocenę postępowania naszego bliźniego. Przeciwnicy drwią z Ciebie, Panie Jezu, i pozdrawiają „Witaj królu żydowski”. Musimy zawsze pamiętać, że Tobie, Panie Jezu, w Najświętszym Sakramencie należy się najwyższa cześć i uszanowanie. Musimy zawsze starać się o dar pobożności wewnętrznej i zewnętrznej, aby każdy wokół nas zrozumiał, że Ty jesteś dla nas najważniejszy. Prosimy Cię Panie Jezu o łaskę doskonałej pokory wobec Ciebie, Króla obecnego w Najświętszym Sakramencie.

Tajemnica IV – Droga Krzyżowa Pana Jezusa

Wersja I

Pan Jezus ucałował i objął Swój Krzyż z miłości ku nam. Trzy razy upadał na Swej drodze na Kalwarię, by nas podnieść na duchu. Nigdy nie jesteśmy doświadczeni ponad to, co możemy udźwignąć. Wszystkie doświadczenia oczyszczają i pomagają nam do bliskiego zjednoczenia się z Nim. Panie Jezu, przez Twój potrójny upadek i powstanie prosimy Cię, abyś wylał ze Swego Eucharystycznego Serca siłę i pociechę na wszystkich przygnębionych i zniechęconych.

Wersja II

Pan Jezus upada pod bardzo ciężkim Krzyżem. Jego siły sąjuż wyczerpane przez Ogrójec, biczowanie, cierniem ukoronowanie. Podczas upadków Krzyż coraz bardziej wbija koronę cierniowąw Najświętszą Głowę. Otwierająsię nowe rany. Ale mimo to Pan Jezus wytrwale idzie w górę. Pan Jezus idzie wśród strasznej zgrai, która Mu dokucza i szydzi. Kopią Go, popychają opluwają obrzucają najgorszymi zniewagami. Pan Jezus wszystko to znosi w pokorze. Musimy każdy nasz krzyż, każde cierpienie duchowe czy fizyczne znosić z cierpliwością. Ale, by mieć do tego siłę, musimy często przychodzić do Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i prosić o pomoc. Prosimy Cię Panie Jezu o łaskę, abyśmy zawsze, po najmniejszym nawet upadku grzechowym, uznali swoją winę i szczerze żałowali.

Tajemnica V – Ukrzyżowanie i Śmierć Pana Jezusa

Wersja I

Pan Jezus rozwarł Swoje Ramiona na Krzyżu. Teraz czeka na nas ze Swymi otwartymi Ramionami w Sakramencie Miłości, by nas objąć Swą potężną Łaską i Miłosierdziem. Żołnierz otworzył Jego Bok, i wypłynęła Krew i Woda. To strumienie niekończących się łask, które płyną na nas z Jego Eucharystycznego Serca. Pan Jezus wydał Swoje Ciało na Krzyżu z miłości ku nam, by mógł dać nam Swoje Ciało w Najświętszym Sakramencie. Panie Jezu, ofiarujemy Ci całe nasze życie.

Wersja II

Ciało Pana Jezusa okrutnie rozciągają i przybijają do Krzyża. Kona Pan Jezus w opuszczeniu, cały w Ranach, cierpiący. Przyjaciele wystraszyli się i pouciekali. Nie zrozumieli od razu wartości Krzyża. Musimy mocno trzymać się Krzyża, tak jak Św. Jan i trwać pod nim z Matką Najświętszą do końca, chociażby wszyscy pouciekali. Tylko w Krzyżu jest nasze zwycięstwo. Prosimy Cię Panie Jezu o łaskę, abyśmy potrafili towarzyszyć Ci możliwie jak najdłużej w Najświętszym Sakramencie, jak to czynili święci. Abyśmy umiłowali Krzyż i Mękę Twoją.

TAJEMNICE CHWALEBNE

Tajemnica I – Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Wersja I

Eucharystia to nasz Zmartwychwstały Pan. Cała moc Jego Zmartwychwstania spływa na tych, co wchodzą w Jego Eucharystyczną Obecność. Najświętszy Sakrament to Baranek Wielkanocny, który nieskończenie zasługuje na naszą nieustanną adorację. Pan Jezus powiedział w Wieczerniku „Pokój wam”. I teraz Jego Eucharystyczna Obecność jest źródłem pokoju. Panie Jezu prosimy Cię, wzmocnij naszą wiarę w Twoją Rzeczywistą Obecność w

Najświętszym Sakramencie, byśmy jak uczniowie, którzy Cię poznali przy łamaniu chleba, mogli Cię poznać w Eucharystii w sposób osobisty, przez głęboką i żywą wiarę.

Wersja II

Pan Jezus Zmartwychwstały w chwale powstaje z Grobu po trzech dniach. Przez Twoje Zmartwychwstanie mamy nadzieję na szczęście wieczne w Niebie. Im bardziej umieram na Krzyżu, tym bardziej moje zmartwychwstanie będzie chwalebne. Święte niewiasty po wielkim zmęczeniu wielkopiątkowym, po nieprzespanych nocach, o samym świcie śpieszą do Grobu.

Tak mocno dbają o oddanie czci Zbawicielowi – niosą drogie wonności. Matko Najświętsza proszę Cię, uproś mi podobną gorliwość o Chwałę Bożą. Spraw Panie Jezu, abym umiał z czułą miłością towarzyszyć Ci w tabernakulum z różańcem w ręku wypraszając Miłosierdzie zatwardziałym grzesznikom.

Tajemnica II – Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Wersja I

Eucharystia jest Sakramentem Nadziei. Pan Jezus, zanim wstąpił do Nieba, zapewnił nas, że przyjdzie znowu do nas. A teraz jest z nami, ukryty pod postaciami Chleba i Wina. To jest wypełnienie obietnicy: „Ja jestem z wami zawsze, aż do skończenia świata”.

Wersja II

Pan Jezus w Niebo wstępując poszedł przygotować mi miejsce, ale powróci w chwale i zabierze mnie, jeśli pójdę Jego śladami. Muszę poczekać, cierpieć ze spokojem, godzina wytchnienia nadejdzie. Drobne utrapienia obecnego życia, to ciężar przyszłej wiecznej chwały. Kochać i adorować Boga w Najświętszym Sakramencie to największe i jedyne szczęście, jakie można osiągnąć tu na ziemi. Szczęście to sprawi, że na zawsze będę w Niebie. Proszę Cię Matko Najświętsza, abym mógł ze wszystkich sił, z całej duszy, z całego serca kochać Dobrego Boga przez całe życie i abym grzeszników do tej miłości doprowadził.

Tajemnica III – Zesłanie Ducha Świętego

Wersja I

Apostołowie i Maryja byli zgromadzeni na modlitwie, gdy Duch Święty zstąpił na nich w postaci języków ognistych. W zjednoczeniu z mieszkającym w nas Duchem Świętym prosimy, byśmy mogli żyć Eucharystią na co dzień i szukać przede wszystkim Woli Bożej. Jak Monstrancja niech ukazujemy Ciebie, Panie Jezu, światu. Przez Matkę Najświętszą Oblubienicę Ducha Świętego, prosimy o światło łaski, dary i owoce Ducha Świętego.

Wersja II

Apostołowie trwają z Matką Najświętszą na modlitwie w oczekiwaniu na przyjście Ducha Świętego. Gdy zostali napełnieni Duchem Świętym, z bojaźliwych i nieśmiałych zmienili się w mężnych i odważnie walczących dla sprawy Bożej. Musi się być posłusznym natchnieniom Ducha Świętego i usilnie starać się o Jego Dary: mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności, bojażni Bożej. Duchu Przenajświętszy proszę Cię wraz z Matką Najświętszą rozlej w moim sercu ogień miłości Bożej, który uczyni mnie zdolnym do wszelkich ofiar i poświęceń składanych Bogu za grzeszników.

Tajemnica IV – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Wersja I

Matka Najświętsza została wzięta do Nieba i Jej Serce stało się na wieki jedno z Sercem Pana Jezusa. Te dwa Serca biją jak jedno. Tam gdzie jest Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie, tam jest zawsze Matka Najświętsza. Niepokalane Serce Maryi jest Bramą która prowadzi prosto do Serca Pana Jezusa. Panie Jezu, ofiarujemy Ci miłość Matki Najświętszej, dla uzupełnienia czego brakuje w naszych Sercach, byśmy Cię mogli kochać w Przenajświętszym Sakramencie doskonałą miłością Jej Niepokalanego Serca.

Wersja II

Matka Najświętsza zostaje wzięta do Nieba z Ciałem i Duszą przez Aniołów. W wielkiej radości mieszkańcy Nieba oddają pokłon i cześć Matce Bożej Niepokalanej – pokornej, cichej, czystej. Muszę wszystko zrobić dla Nieba – tam jest moja Ojczyzna, tam znajdę moją Matkę w pełni chwały i wraz z Nią będziemy się radować z posiadania Boga przez całą wieczność. Matka Najświętsza kocha każdego człowieka. Jakże ogromną radość Jej sprawię przyprowadzając do pokuty poprzez moje ofiary, modlitwy, cierpienia niejednego grzesznika. Proszę Cię Matko Najświętsza, naucz mnie doskonałego zjednoczenia z Bogiem.

Tajemnica V – Ukoronowanie w niebie Najświętszej Maryi Panny na Królowa nieba i ziemi

Wersja I

Matka Najświętsza została wyniesiona do najwyższej chwały, ponieważ pozwoliła Panu Bogu sprowadzić się do najgłębszej pokory. Ta tajemnica upewnia nas o ostatecznym zwycięstwie Pana Jezusa, Matki Najświętszej i Kościoła. Matka Najświętsza zetrze głowę węża piekielnego. W tym zwycięstwie nad szatanem pomogą Matce Najświętszej jej pokorne dzieci, które posłusznie wypełniają Wolę Boga. Ci pokorni sprawią że Jezus, Jej Syn, będzie królował w każdym sercu. Panie Jezu prosimy Cię z ufnością o tryumf Niepokalanego Serca Maryi i o Królestwo Twojego Najświętszego Serca w każdym ludzkim sercu.

Wersja II

Trójca Przenajświętsza koronuje Matkę Najświętszą na Królową Nieba i ziemi. Matka Najświętsza króluje, trzyma Królewskie berło, ukoronowana przepiękną koroną z gwiazd dwunastu. My także Matko Najświętsza z Różańcem w ręku klękamy przed Tobą-jest to dla nas wielkie szczęście i ogromny zaszczyt, że udzieliłaś nam tej łaski – miłować i klęczeć przed Swoją Królową. Wielka to łaska przez Święty Różaniec wypraszać u Twojego Niepokalanego Serca ratunek dla wielu dusz ludzkich, które stoją nad przepaścią piekła. Prosimy Cię Matko Najświętsza, abyśmy nigdy nie zapomnieli o tym, aby wszystko w naszym życiu czynić w łączności z Twoim Niepokalanym Sercem.